Γιατί η κοινωνική μάθηση είναι ιδανική για το παιδί;Όλες οι μελέτες συνάδουν και συμφωνούν ότι το παιδί μαθαίνει καλύτερα όταν μαθαίνει με παρέα. Το παιδί αφομοιώνει καλύτερα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Επίσης το παιδί αναπτύσσει πολλές δεξιότητες, θετικά στοιχεία χαρακτήρα και καλύτερη κοινωνική προσαρμογή όταν μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον.

“…Το παιδί μου δεν συγκεντρώνεται στην τάξη , μήπως να το βάλω σε ιδιαίτερο;”
“…Το παιδί μου φαίνεται ότι δεν προχωράει στο φροντιστήριο όσο θα μπορούσε, μήπως να κάνει μαθήματα στο σπίτι με καθηγητή;”
“…Μήπως με τα ιδιαίτερα θα προχωρήσει γρηγορότερα;”
“…Πολύ δυσκολεύεται ο γιος μου με τα μαθήματα, μήπως θα τα καταλάβαινε και θα τα μάθαινε καλύτερα αν έκανε μάθημα στο σπίτι;”

Αυτές είναι μερικές από τις ανησυχίες των γονιών, που συχνά τους ωθούν να επιδιώκουν τα ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι.. Είναι όμως τα ιδιαίτερα η σωστή λύση για αυτά που τους απασχολούν;

Η απάντηση δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς. Οι μελέτες αποδεικνύουν ότι τα παιδιά ζουν μια σαφέστερα πιο ποιοτική μαθησιακή διαδικασία μέσα στην τάξη, μαζί με μια ομάδα παιδιών.

Οι περισσότερες μαθησιακές προκλήσεις αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα μέσα στα πλαίσια της κοινωνικής μάθησης.

Το δίλημμα, λοιπόν, φροντιστήριο ή ιδιαίτερα απασχολεί πολλούς αυτή την περίοδο στην προσπάθειά τους να κάνουν την καλύτερη επιλογή για την προετοιμασία τους.

Σας παραθέτουμε κάποιους από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να επιλέξετε το ΟΡΓΑΝΩΜΈΝΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΉΡΙΟ για μία σωστή προετοιμασία

Μία τάξη οκτώ παιδιών έχει εννέα δασκάλους.

Στο φροντιστήριο το παιδί διδάσκεται εξίσου από τις προσπάθειες των συμμαθητών του, από τις επιτυχίες και τα λάθη τους, όσο δεν διδάσκεται κι από τον δάσκαλο!

• Μάθηση δεν σημαίνει απλά “παίρνω πληροφορίες”. Σημαίνει “παίρνω πληροφορίες και τις κάνω γνώση, τις κατακτώ, τις βιώνω”. Η τάξη λοιπόν με τους υπόλοιπους μαθητές της γίνεται μια διαρκής πηγή βιωματικών μαθησιακών εμπειριών που εμπλουτίζουν την μαθησιακή διαδικασία. Και επιπλέον, στο κοινωνικό περιβάλλον διδάσκεται τις κοινωνικές δεξιότητες μάθησης που είναι αναντικατάστατες. Αποκτά δηλαδή την ικανότητα να μαθαίνει μαζί με άλλους, την οποία θα συνεχίσει να αξιοποιεί σε όλη τη ζωή του!
• Πειθαρχία: Πολλοί γονείς ότι το παιδί τους θα πειθαρχήσει όταν βρίσκεται μόνο του μαζί με έναν δάσκαλο. Πόσο μεγάλο λάθος είναι αυτό. Η ζωή στη συνέχεια θα τον υποχρεώνει μόνιμα να συγκροτείται σε ένα κοινωνικό περιβάλλον. Όσο πιο νωρίς μαθαίνει να εργάζεται ομαδικά τόσο καλύτερα θα αποδίδει αργότερα στη ζωή, στη δουλεία, στην κοινωνία. Αργότερα ο γονιός που έχει μάθει το παιδί του με ατομικό προπονητή θα αναρωτιέται γιατί στο πανεπιστήμιο ή στη ζωή ή στο επάγγελμα το παιδί δεν πειθαρχεί και δεν αυτο-συγκρατείται.
• Ο μαθητής δεν επαναπαύεται και παρακινείται από το διδάσκοντα να προσαρμοστεί στο ρυθμό της τάξης και να βελτιώσει την απόδοσή του σε πλαίσια “ανταγωνισμού” με τους συμμαθητές του.
  Εγγυάταιοργάνωση της ύλης και δίνει ροή εξέλιξης στο μάθημα, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα για την ολοκλήρωση της ύλης.
  Στο Φροντιστήριο πραγματοποιείται σύνθεση μαθησιακών διαδικασιών, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται πλουραλισμός διδακτικών μεθόδων, άρα και καλύτερο αποτέλεσμα.Το ίδιο το Φροντιστήριο αποτελεί μεγάλη απόδειξη των ικανοτήτων και της εμπειρίας του καθηγητή, καθώς καλείται να αντεπεξέλθει σε πολυάριθμα ερεθίσματα. Κρίνεται, δοκιμάζεται και είναι ο ίδιος υπεύθυνος, ώστε να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του μαθητή προς το πρόσωπό του. Στο Φροντιστήριο τα λάθη δεν επιτρέπονται και κυρίως δε … συγχωρούνται! Έτσι, στο ερώτημα “είναι αρκετό το ιδιαίτερο μάθημα για το παιδί μου, τη στιγμή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να το φέρει σε πέρας έστω και υποτυπωδώς;” η απάντηση φαντάζει προφανής! Η συστηματοποίηση και η γόνιμη “τυποποίηση” του μαθήματος που εγγυάται το φροντιστήριο εξελίσσεται, επιβεβαιώνεται και δοκιμάζεται μέσα στα χρόνια, δίχως να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησής της. Διδασκαλία δε σημαίνει μόνο στείρα απομνημόνευση γνώσης. Σημαίνει κοινωνικοποίηση, διαπαιδαγώγηση, εξέλιξη. Τα στοιχεία αυτά μπορούν να γίνουν κτήμα των παιδιών μόνο σε ένα ανάλογο περιβάλλον, το οποίο θα τους εξασφαλίσει τη γνώση της ζωής, την καλλιέργεια των ανθρώπινων σχέσεων, του υγιούς διαλόγου, της επεξεργασίας των δεξιοτήτων και των κλίσεών τους, της εγρήγορσης της σκέψης – κρίσης τους, της ανάπτυξης της συνεργασίας.

Γι αυτό λοιπόν  ομάδα…ή μονάδα;